یکی از روش های درمان ناباروری مردان

اهدا اسپرم روشی می باشد  که در آن افراد اهدا کننده، مایع منی حاوی اسپرم  آزاد شده در موقع انزال است را برای انجام لقاح به زوج نابارور دیگری و بارداری اهدا می کند. به اسپرمی که شخص اهدا کننده اسپرم تهیه کرده نیز به اصطلاح اسپرم اهدایی گفته می شود.

از گیرندگان اسپرم اهدایی نیز معمولا زوج هایی هستند که به دلیل ناباروری شان به مرد مربوط می باشد. به درستی که اهدای اسپرم از روش های درمان ناباروری مردان است و برای درمان کردن ناباروری مردانه حاصل از اسپرم صفر  یا آزواسپرمی و مواردی که شخص اسپرم هایی با شکل غیرطبیعی را دارا هستند، کاربرد دارد. اهدا اسپرم روشی درمانی به کمک باروری به نام باروری شخص ثالث می باشد چون اهدا اسپرم، بارداری را برای زن دیگری امکان پذیر می کند.

افراد اهدا کننده اسپرم، نمونه اسپرمی را مراکز ناباروری و یا به بانک اسپرم تحویل داده و در اکثر مراکز ناباروری و یا بانک های اسپرم ، مشخصات شخص اهدا کننده اسپرم ناشناس و محرمانه باقی می ماند.

شخص اهدا کننده اسپرم از نظرات قانونی پدر بیولوژیکی کودک است و توسط اسپرم اهدایی او به دنیا آمده ، ولی این شخص پدر قانونی کودک نیست و حتما باید از تمامی مسائل قانونی و روان شناختی اهدای اسپرم طبق جلسات مشاوره آگاه شود . همینطور شخص اهدا کننده اسپرم باید از شرایط پزشکی به طور کامل بررسی شود و بررسی های ژنتیکی و غربالگری و کلیه تست های عفونی قبل از فرایند اهدا انجام شود و سلامتی کامل شخص توسط مرکز باروری و پزشکان متخصص تایید شود.

غربالگری و روش اهدای اسپرم 

بر طبق توصیه های سازمان غذا و دارو پیش از انجام اهدا اسپرم، انجام دادن غربالگری برای بررسی کلیه خطرات احتمالی  بیماری های عفونی برای فرد اهدا کننده اسپرم ضروری می باشد. 

انجمن های پزشکی باروری آمریکا انجام دادن ارزیابی های پایین را به اهداكنندگان اسپرم توصیه می کند:

آزمایشات عمومی: این آزمایش ها شامل نمونه گیری از خون و ادرار برای بررسی بیماری های عفونی مثل HIV  است. در صورتی که شما منظم اسپرم اهدا می کنید نیاز است هر شش ماه یک بار آزمایشات مورد نیاز را انجام دهید و حتما هم، هر تغییر در وضعیت سلامتی شما بود به بانک اسپرم گزارش دهید.

سن: اغلب بانک های اسپرم سنی بین ۱۸ تا ۳۹ سال را برای اهداکنندگان اسپرم در نظر گرفته و البته این بازه سنی در مراکز مختلف، متفاوت است.

آزمایش آنالیز اسپرم : برای اهدای اسپرم نیاز است حتما چند نمونه اسپرم تهیه شود و ضروری است که قبل از هر بار نمونه گیری تقریبا ۴۸ تا ۷۲ ساعت از داشتن انزال از طریق رابطه جنسی و یا از طریق استمناء خودداری شود. بعد نمونه های به دست آمده را طی آزمایش اسپرموگرام یا آنالیز اسپرم از نظر کیفیت ، کمیت و حرکت اسپرم بررسی خواهند شد.

اهدای اسپرم در چند مرحله مختلف صورت گرفته و در هر مرحله نیز از فرد اهداکننده درخواست می‌شود که اقداماتی را طبق دستورات پزشک انجام دهد. به‌عنوان نمونه، اغلب باید ۲ الی ۳ روز قبل از انزال و اهدای اسپرم، از رابطه جنسی خودداری گردد. در ابتدا از شخص خواسته می شود که به وسیله خود ارضایی نمونه مایع منی خود را به مرکز آزمایش تحویل دهد.

نمونه مایع منی فریز می شود، سپس در بانک اسپرم به مدت ۶ ماه نگهداری می شود. بعد از ۶ ماه دوباره از فرد درخواست می شود که آزمایشات ابتلا به بیماری های عفونی خود را نظیر HIV تکرار کند. با ذوب شدن نمونه می شود از قدرت و مقاومت اسپرم‌های اهداکننده مقابل میزان آسیب‌دیدگی و افت کیفیت آن در طول فرایند انجماد مطلع شد.