خنک سازی محیط

واحدهای چیلر سیستم های مبرد هستند که به خنک سازی فضاهای مسکونی، تجاری، ماشین آلات، فرآیندهای صنعتی و مواد شیمیایی صنعتی کمک می کنند. وجود این گونه سیستم ها به صرفه جویی در مصرف انرژی کمک شایانی کنند.

چیلر تراکمی در واقع نوعی چیلر است. چیلر بخشی از سیستم تهویه هوا است که با حذف گرما کار خود را انجام می دهد. در واقع چیلر سرما تولید نمی کند بلکه گرما را از بین می برد.

چیلرهای تراکمی معمولاً برای انجام وظیفه خود در سقف یا زیرزمین و موتورخانه ساختمانها با هر نوع کاربری مسکونی، تجاری، صنعتی، تفریحی، آموزشی و غیره نصب می شوند. این واقعیت که این چیلر قابل نصب و استفاده در کلیه ساختمان ها و سازه ها است، انعطاف پذیری و سازگاری آن را نشان می دهد.

شکل کلی فعالیت چیلر تراکمی بدین صورت است که آب ورودی به دستگاه که به دلیل فعالیت دستگاههای صنعتی یا کولرهای گازی گرم می شود، برای کارکرد و با پمپاژ آب به واحدهای داخلی یا تولیدات صنعتی به دمای پایین و مطلوبی می رسد. واحدها آن را به چرخه فعالیت برمی گردانند.

نحوه کارکرد چیلر تراکمی به شرح زیر است:

·         ابتدا مایع گرم شده از طریق دریچه ورودی به ااپراتور چیلر وارد می شود، در این قسمت مایع با گرفتن گرما از محیط تبخیر شده و وارد فاز گاز می شود. در این مرحله، گرمای محیط به طور طبیعی برداشته می شود و مناطقی که با این قسمت در تماس هستند، دمای آن ها کاهش می یابد.

·         کمپرسور چیلر، گاز را فشرده و دمای آن را افزایش می دهد. سپس آن را به سمت کندانسور هدایت می کند.

·         سپس کندانسور مبرد گازی را به مایع اشباع تبدیل می کند. این فرآیند یک روند فشار ثابت است.

·         آخرین مرحله این چرخه داخل شیر انبساط است که فشار را از مبرد گازی برداشته و باعث انبساط آن می شود. سرانجام، مبرد خروجی از شیر انبساط مخلوطی از مایع و گاز است که وارد ااپراتور می شود.

·         ااپراتور و کندانسور دو قطب اصلی چیلر تراکمی هستند که به ترتیب کمترین دما و بیشترین دما را در دستگاه دارند، بنابراین باید به خوبی در برابر یکدیگر عایق بندی شوند تا در عملکرد تاثیری نداشته باشد. تنها واسطه بین این دو مبرد است که در حین انجام کارهای خودش بین این دو حرکت می کند.

چیلرهای تراکمی را می توان به دسته های مختلفی تقسیم کرد. این چیلرها بسته به نحوه کار کندانسور آنها به دو دسته هوای سرد یا آب سرد تقسیم می شوند. این بدان معنی است که برخی از کندانسورها با آب و برخی دیگر با گاز خنک می شوند.

چیلرهای فشاری آب خنک کننده برای بر عهده گرفتن بخشی از فرایند نیاز به برج خنک کننده دارند اما چیلرهای هوای خنک کننده نیازی به برج خنک کننده ندارند. در مقابل ، هوای خنک کننده در چیلرهای چگالشی به گونه ای است که فن ها در اطراف کندانسور قرار می گیرند تا گرما را جذب کنند. این فرم خنک کننده در واقع بر روی کل سیستم چیلر تأثیر می گذارد.

بسته به کمپرسور ، هر نوع چیلر را می توان با کندانسورهای خنک کننده هوا یا آب سرد ترکیب کرد و نوع خاصی از چیلرهای فشاری ایجاد کرد.